کلام خدا چنین تعلیم میدهد: «امّا همچون مادری شیرده که از کودکان خود نگهداری میکند، با شما به نرمی رفتار کردیم. شدت علاقۀ ما به شما چنان بود که شادمانه حاضر بودیم نه تنها انجیل خدا را به شما برسانیم، بلکه از جان خود نیز در راه شما بگذریم، چندان که ما را عزیز گشته بودید. شما ای برادران، بهیقین محنت و مشقّت ما را به یاد دارید، که شب و روز کار میکردیم تا وقتی انجیلِ خدا را به شما وعظ میکنیم، سربار کسی نباشیم. شما شاهدید و خدا خود نیز گواه است که با چه پاکی و درستی و بیعیبی با شما ایمانداران رفتار کردیم. چنانکه میدانید، رفتار ما با یک یک شما چون رفتار پدری با فرزندانش بود. شما را تشویق کرده، دلداری میدادیم و سفارش میکردیم که شیوۀ رفتارتان شایستۀ خدایی باشد که شما را به پادشاهی و جلال خود فرا میخواند.» (اول تسالونیکیان ۷:۲-۱۲)
«امّا همچون مادری شیرده که از کودکان خود نگهداری میکند، با شما به نرمی رفتار کردیم… بلکه از جان خود نیز… چندان که ما را عزیز گشته بودید…محنت و مشقّت ما.» کلام مختصر پولس تصویری از ماهیتِ شاگردی و شکل رابطه بین معلم و شاگرد، رسم میکند.
«و آنچه را که در حضور گواهان بسیار از من شنیدی، به مردمان امینی بسپار که از عهدۀ آموزش دیگران نیز برآیند» (دوم تیموتائوس ۲:۲). در این آیه میتوانیم چهار نسل را ببینیم:
۱. پولس
۲. تیموتائوس
۳. کسانی که که از عهدۀ آموزش بر میآیند
۴. دیگران
پرسش:
چه خصلتهایی را باید از معلم و شاگرد انتظار داشته باشیم؟
پیشنهاد: با استفاده از اول تسالونیکیان ۷:۲-۱۲، فهرستی از ویژگیهای معلم و شاگرد بنویسید.