در این مجموعه، به موضوع مهمی خواهیم پرداخت که میتواند شکل کلیسا یا منطقهای که در حال حاضر به آن خدمت میکنید را تغییر دهد، موضوع درس این مجموعه شاگردسازیست.
شاگردسازی چیست؟
روند شاگردسازی شامل موارد زیر است:
ــ معلم: (کسی که دیگری را شاگرد میسازد)، شاگرد: مواد درسی (اصول و بنیان روحانی) و برنامهای عملی فرا میگیرد.
ــ روح وقف شدگی زندگی معلم به خدا و سرمایهگذاری کردن او در زندگی دیگران.
ــ کسب مهارت برای در میان گذاشتن کلام خدا با دیگران به قوت روحالقدس.
ــ ظرفیت و مهارت برای آموختن و تعلیم دادن تا اینکه شاگرد بتواند مثل معلم شود.
ــ پرورش افراد امین که وقف خداوند هستند تا ماموریت بزرگ را محقق نمایند.
چرا شاگردسازی مهم است؟
۱. شاگرد سازی به جهت پرورش دادن کسانی که قابل تکثیر باشند، حائز اهمیت است. بسیاری از کلیساها دچار نابالغی روحانی هستند. نویسندهٔ رساله به عبرانیان میگوید «براستی که پس از گذشت این همه وقت، خود میبایست معلّم باشید. و با این حال نیاز دارید کسی اصول ابتدایی کلام خدا را دیگر بار از آغاز به شما بیاموزاند. شما محتاج شیرید، نه غذای سنگین! هر که شیرخوار است، با تعالیم پارسایی چندان آشنا نیست، زیرا هنوز کودک است. امّا غذای سنگین از آنِ بالغان است که با تمرین مداوم، خود را تربیت کردهاند که خوب را از بد تشخیص دهند» (۱۲:۵-۱۴).
۲. شاگرد سازی به جهت تحقق ماموریت بزرگ در سراسر جهان حائز اهمیت است. عیسی مسیح میگوید «پس بروید و همۀ قومها را شاگرد سازید و ایشان را به نام پدر و پسر و روحالقدس تعمید دهید و به آنان تعلیم دهید که هرآنچه به شما فرمان دادهام، به جا آورند. اینک من هر روزه تا پایان این عصر با شما هستم!» (متی ۱۹:۲۸-۲۰)
کدامیک اولویت دارد: بشارت یا شاگردسازی؟
شاگردسازی نقطهٔ شروع است. وقتی ایماندارانی را شاگرد میسازید که میتوانند دیگران را جذب کنند،آن اشخاص قادر به تکثیر شدن و پیشرفت خواهند بود. از این رو، بشارت بخشی از شاگردسازی است، چون همین شاگردان هستند که هم بشارت میدهند و هم دیگران را جذب میکنند.
پرسش:
چه علائم و نشانههایی از نابالغی روحانی در کلیسا یا گروه خود مشاهده میکنید؟